ಈ ಘಟನೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿ- ಹೀಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಬಲವಾದ ಕಾರಣವೇನಿಲ್ಲ. ಯಾವತ್ತಿಗೂ ತಾನು, ತನ್ನದೊಂದಿಷ್ಟು ಉಸಾಬರಿ ಅಂತ ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಇದ್ದುಬಿಡುವ ಈ ನನ್ನ ತಂಗಿಯನ್ನು ಯಾವ ವಿಚಾರವೂ ಕಾಡುವುದೇ ಇಲ್ಲವೇನೋ.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈ ಕಾಲದ ಮನೆಯೆಂಬ ಕನಸನ್ನು ಸಾಕಾರಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಈ ಕಾಂಕ್ರೀಟು ಮತ್ತು ಉಕ್ಕುಗಳ ಜಂಟಿವರಸೆಯೇ ಹೌದು. ಉಕ್ಕನ್ನು ಹೇಗೆ, ಎಷ್ಟು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಡಬೇಕೆಂದು ಸಿವಿಲ್ ಇಂಜಿನಿಯರಿಕೆ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತದೆ.

ಈ ದೇವಾಲಯದ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರಿಕೊಂಡು ಸಾಗುವ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೆ ನಾನಿರುವ ಮನೆಯಿದೆ. ‘ವಸ್ತಾರೆ’ಯೆಂತಲೇ ನನ್ನಪ್ಪ ಇಟ್ಟ ಹೆಸರು ಅದಕ್ಕೆ… ನೀವೇನೇ ಅನ್ನಿ, ಈ ಮಹಾನಗರದಲ್ಲಿ ಗುಡಿಯ ಬದಿಗೆ ಮನೆ ಮಾಡಬಾರದು.

ಆಡಿಟರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ- ಹಣ ಹಣವನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ವೆಲ್ತ್ ಶಲ್ ಜೆನರೇಟ್ ವೆಲ್ತ್. ಬಂಡವಾಳ ಚೆನ್ನಿದ್ದರೆ, ಮಾರಲು ಚಾಲಾಕಿದ್ದರೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಚಂದ ಕುದುರುತ್ತದೆ. ಹಣ ಬಿತ್ತಿ ಹಣದ ಫಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಹಣ ಬಂದಿತೆಂದು ಹಣ ತೆರುತ್ತೇವೆ. ತೆರಲಿಕ್ಕೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸಾಲ ತರುತ್ತೇವೆ.

ಮನೆ ತುಂಬ ಕಾಯಿ ಬಿದ್ದು ಉರುಟಾಡುತ್ವೆ ಕಣೋ… ಎಲ್ಲ ಸರಿ. ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ಒಟ್ಟಕ್ಕೇಂತ ಒಂದಿಷ್ಟು ಜಾಗ ಮಾಡಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ ನೀನು? -ಅಂತ ಅಮ್ಮ ಆಗಾಗ ಗೊಣಗುವುದಿದೆ.